De Collectie Verrijkt
Zaal 18
De 18de eeuw
Het is verleidelijk in de kunst een afspiegeling te zien van wat er in de samenleving gebeurt. Maar van nabij en met de nodige kennis van zaken bekeken, sneuvelen dat soort generalisaties meestal. Ook ziet de geschiedenis er achteraf altijd veel ordelijker uit dan de wereld waarin men zich als tijdgenoot bevindt. De 18de eeuw verhief de oudheid meer dan ooit tot absolute norm, maar bracht ook de lichtvoetigheid van de rococo, een nieuw soort burgerlijke ingetogenheid, en soms zelfs radicaliteit. Dat zijn de feiten. Maar onze beleving van die rijkdom wordt onherroepelijk gekleurd door wat wij van de afloop van dat tijdvak weten. Het is slecht afgelopen met de pruikendragende aristocratie in de Franse Revolutie en hun tuinfeesten zijn in een nachtmerrie geëindigd. Men kan de schoonheid van het classicisme leren zien en nostalgisch worden gestemd door de rococo. Maar alleen de waarheid van zo’n informeel portret van Goya is nog fris gebleven als op de eerste dag.
