De Collectie Verrijkt
Zaal 12
Wie niet mee mochten doen
Toen de Hollandse kunst in de 19e eeuw voor het eerst als een samenhangend geheel werd beschreven, werd de nadruk op het veronderstelde realisme gelegd. Schilders die hun eigen land en tijd hadden geschilderd, waren top. Schilders die naar Italië waren gegaan, of hier in Holland hun klanten gelukkig maakten met de schoonheid van het zuiden, die deugden eigenlijk niet. Kunstenaars zoals Sweerts, die Holland helemaal de rug had toegekeerd, kon men nog minder gebruiken. In de afgelopen vijftig jaar is dat beeld bijgesteld, en niemand zou deze reizigers en emigranten nu nog willen missen. Ook het Rijksmuseum in Amsterdam had aanvankelijk een nationale missie en moest een tempel worden van kunst uit Nederland. In Rotterdam had men geen last van dat soort politiek. Hollandse en Vlaamse kunst waren er even welkom. Vandaar dat Museum Boijmans van Beuningen naast Jeroen Bosch ook Jan van Eyck kan laten zien, en naast Rembrandt, Rubens en van Dijck. De verzameling Rubens schetsen in Rotterdam behoort zelfs tot de mooiste ter wereld.
