Merel (30), naar eigen zeggen ‘een enorme beeldhouwkunstnerd’, viel als een blok voor het houten Petrusbeeld in Museum Catharijneconvent toen ze het voor het eerst zag. In de loop van de jaren is ze er steeds meer aan gehecht geraakt. ‘Deze Petrus voelt inmiddels bijna als een oude vriend. Als ik hem een keer onverwachts tegenkom, zoals laatst gebeurde op een tentoonstelling in het Rijksmuseum, dan denk ik: hé, daar is hij weer!’


‘Het is een prachtig beeld en het wordt steeds beter, hoe langer je ernaar kijkt. Je ontdekt telkens nieuwe details en je krijgt ook een steeds betere indruk van de skills die een beeldsnijder moet hebben om een beeld van dit formaat te maken, met die gedetailleerd weergegeven krullen en gezichtsuitdrukking. De plooien van zijn kleding verschillen in grootte en diepte, waardoor er dynamiek ontstaat. Opvallend zijn ook die uitwaaierende krullen, het is alsof er een ventilator voor Petrus’ gezicht staat te blazen.’

‘Kunst uit de late middeleeuwen vind ik fascinerend vanwege de verhalen eromheen. Claux de Werve en zijn oom Claus Sluter waren belangrijke beeldhouwers aan het Bourgondische hof. Zij waren de eersten die hun beelden individuele trekken gaven. Dat zie je ook in dit Petrusbeeldje. Petrus is een beetje geïdealiseerd, maar door zijn frons, zijn rimpeltjes en die wilde haardos heb je echt het idee dat het een persoon is die je op straat zou kunnen tegenkomen.’

‘Als mens zoek je altijd naar een persoonlijke connectie om de kloof in de geschiedenis te overbruggen.'

‘Dit beeld is in 2014 aangekocht door Museum Catharijneconvent, mijn favoriete museum. Het is het enige in Nederland dat zo’n collectie middeleeuwse beeldhouwkunst heeft en die ook nog eens kan tonen in de setting van een middeleeuws klooster. Het Petrusbeeld is daar een van de topstukken, je ziet het meteen als je binnenkomt. Je zult het meer waarderen als je het goed bestudeert, maar je hebt ook het verhaal nodig. Over de hoge kwaliteit, de individuele trekken en de historische context.’

‘Als ik met familie of vrienden in het Catharijneconvent ben en voor deze Petrus sta, vertel ik altijd iets over de techniek. Ik wijs ze op details als het gaatje op het hoofd, waar de klem heeft gezeten waarmee het beeldje tijdens het snijden op zijn plaats werd gehouden. Dat zijn sporen van hoe iets gemaakt is, net zoals je in een schilderij soms een vingerafdruk van de kunstenaar in de verf ziet – als mens zoek je altijd naar een persoonlijke connectie om de kloof in de geschiedenis te overbruggen. Je ziet ook de weerbaarheid waarmee het beeld de eeuwen heeft getrotseerd. Er zijn houtwormgaatjes, het is meerdere keren overgeschilderd, het mist een arm.’

‘Dit soort sculptuur is zeldzaam in Nederlandse musea. Ik ben me heel bewust van het belang dat stukken van museale kwaliteit in publieke collecties terechtkomen, omdat ik echt geloof in de kracht van kunst die door iedereen gezien wordt. En bij dit Petrusbeeld is het alsof ik een stukje van het beeld bezit, omdat de Vereniging Rembrandt eraan heeft bijgedragen.'

Claux de Werve Petrus

Claux de Werve (omgeving of atelier van), Petrus, 1410-20 | walnoot met originele polychromie, deels met 19de-eeuwse overschilderingen, H 49 cm | Museum Catharijneconvent, Utrecht | gesteunde aankoop uit 2014

Dit beeld is het enige werk van Claux de Werve in een Nederlands museum. Meer weten? Klik hier.

De betekenis van kunst is voor iedereen anders, maar het plezier van kunst verbindt ons allemaal. Word daarom net als Merel lid van de Vereniging Rembrandt. Samen met 16 duizend andere leden zorg je ervoor dat kunst die ertoe doet voor iedereen in de Nederlandse musea te zien is.

Bekijk ook

Gisberts Rembrandt is Mondriaan

Gisbert
20210308 Rembrandt Gisbert 009 verkleind