Het onderzoek

In het Elisabeth Weeshuis Museum in Culemborg maakt de bezoeker kennis met het leven van weeskinderen vanaf de 16de tot in de 20ste eeuw. Over de bijzondere schilderijencollectie van het museum was minder bekend, maar daar bracht het onderzoek van Margot Leerink in 2018 verandering in. Zij onderzocht hoe de collectie tot stand kwam, waar de aanwinsten vandaan kwamen, wat er verloren ging en wat het belang van de collectie is. Zo ontdekte ze dat het weeshuis niet alleen weeskinderen opving, maar ook schilderijen – tijdens de Reformatie en de Franse bezetting vonden schilderijen er een nieuwe plek en een veilige haven. De collectie werd overigens grotendeels bijeengebracht door de heren en graven van Culemborg, waaronder de kunstminnende graaf Floris II van Pallandt die de collectie flink uitbreidde met werken van bekende 17de-eeuwse Hollandse meesters.

Waarom gesteund

De Vereniging Rembrandt steunde het Elisabeth Weeshuis Museum eerder bij de aankoop van het werk van zo’n bekende meester uit de collectie van de graaf: Aanbidding van de herders van Paulus Moreelse. Ook in zijn geheel is de schilderijencollectie van het museum van een bijzondere (kunst)historische waarde. De verzameling die door heren en graven bijeengebracht werd en door de eeuwen heen in het weeshuis van Culemborg terechtkwam, bleef er al die tijd bewaard voor de Collectie Nederland.