Van ons allemaal sinds 1947

Rembrandt schilderde dit zelfportret in het laatste jaar van zijn leven, toen hij 62 of 63 jaar oud was. Het zelfportret toont de grote virtuositeit waarmee Rembrandt ook tegen het eind van zijn leven nog schilderde. Met dikke lagen verf die met dikke kwasten vlot op het doek zijn gezet, geeft Rembrandt een man van vlees en bloed weer, die, in de woorden van de museumdirecteur die dit werk voor het Mauritshuis aankocht, ‘veel doorziet, begrijpt en vergeeft’.

Waarom gesteund

Vanaf 1928 hing dit zelfportret als bruikleen in het Rijksmuseum, maar in de Tweede Wereldoorlog werd het ingevorderd door de bezetter en naar Duitsland gebracht. Toen de eigenaars na de oorlog in hun recht waren hersteld, bleken zij bereid om het schilderij te verkopen. De vraagprijs van drie ton was zeer redelijk, maar zo kort na de oorlog toch een hoop geld. Dankzij steun van de Vereniging Rembrandt, die 60.000 gulden schonk en anderhalve ton als renteloze lening verstrekte, kon het Mauritshuis het werk in 1947 verwerven. Het was toen het enige geschilderde zelfportret van Rembrandt in Nederlands openbaar kunstbezit. Dertig jaar later steunde de Vereniging Rembrandt nog eens de aankoop van een zelfportret van Rembrandt, ditmaal voor het Rijksmuseum.