Van ons allemaal sinds 1986

De Venustrechter ziet er geen dag hetzelfde uit. Boven de grond is de piramide opgebouwd uit tien panelen van glas, bekroond door een trechter met daarin een vergulde bol. Onder de grond wordt de piramide gespiegeld door eenzelfde vorm, maar dan met tien spiegels. Regenwater dat in de trechter valt, condenseert, stroomt en verdampt. Door deze cyclus is het kunstwerk altijd in beweging. Rebecca Horn maakte de Venustrechter in 1986 voor de zevende editie van Sonsbeek.

Waarom gesteund

De Venustrechter was een belangrijke aanwinst voor Museum Arnhem. Niet alleen als internationale aankoop voor een museum dat in die tijd vooral op Nederlandse kunst was gericht, maar ook omdat er in de beeldentuin nog geen werk van een vrouwelijke kunstenaar aanwezig was. De toenmalige directeur van Museum Arnhem, Liesbeth Brandt Corstius, streefde bij aankopen naar een fifty-fifty verhouding van mannelijke en vrouwelijke kunstenaars. Naast werk van eigentijdse kunstenaars als Rebecca Horn en Marlene Dumas, verwierf Brandt Corstius ook kunstwerken van kunstenaars uit het interbellum waaronder Charley Toorop en Marguerite Hynckes-Zahn.