Van ons allemaal sinds 1988

De leden van het Nederlandsch Kunstverbond schonken dit schilderij in 1932 aan de gemeente Hilversum om de opening van het nieuwe stadhuis te gedenken. Stadhuisarchitect Willem Dudok kwam het doek persoonlijk keuren in Mondriaans atelier in Parijs. Dat bezoek gaf de schilder weinig vertrouwen: Dudok had het werk niet doorgrond, schreef Mondriaan, en de foto's van het nieuwe stadhuis vond hij evenmin indrukwekkend. Wat later vernam Mondriaan tot zijn verbazing dat het schilderij nog niet was opgehangen in de raadszaal, zoals de bedoeling was, en dat het doek in de werkkamer van Dudok was terechtgekomen. In 1951 stond het in een bergruimte, waar het werd gespot door een medewerker van het Stedelijk Museum, dat het schilderij vervolgens succesvol in bruikleen vroeg.

Waarom gesteund

In 1987 besloot de gemeente Hilversum om het schilderij te verkopen aan de hoogste bieder. Met de opbrengst wilde men de renovatie bekostigen van het Gooiland-complex van Jan Duiker. Dat nieuws sloeg in als een bom bij kunstminnend Nederland. Na meer dan 35 jaar was het werk onmisbaar geworden voor de collectiepresentatie van het Stedelijk Museum, en de kunst van Mondriaan was inmiddels zo duur, dat het museum de biedstrijd vrijwel zeker zou verliezen. Uiteindelijk verbood de rechter de gemeente Hilversum het schilderij in de vrije verkoop te doen. Mede dankzij steun van de Vereniging Rembrandt werd Ruitvormige compositie met twee lijnen voor 2,5 miljoen gulden definitief eigendom van het Stedelijk.