Van ons allemaal sinds 1936

De Haarlemse geleerde Cornelis van Beresteyn (1517-1595) was goed bevriend met Maarten van Heemskerck. De kunstenaar trad in 1561 zelfs op als peetvader bij de doop van Beresteyns dochter Duyfje. Naast schepen en weesmeester was Beresteyn een gerespecteerd filosoof. De tekst op de marmeren cartouche en de bol met daarop de vier seizoenen, verwijzen naar zijn stoïcijnse levensovertuiging dat alles in beweging is en niets blijft zoals het is. Deze geleerde symbolen van vergankelijkheid, die gewoonlijk door een schedel of zandloper wordt gesymboliseerd, illustreren de eruditie van de filosoof.

Waarom gesteund

Er waren al wel schilderijen van Maarten van Heemskerck in de Nederlandse musea, schreef Rijksmuseum-directeur Frederik Schmidt Degener in 1936 aan zijn medebestuursleden van de Vereniging Rembrandt. Maar 'het beste deel van zijn werk, namelijk de portretten, [is] uiterst schaars in onze publieke verzamelingen vertegenwoordigd.' schreef hij. In dit geval had Museum Boijmans zelfs de mogelijkheid om een eersterangs portret te verwerven; een uitzonderlijke kans die gelukkig niet gemist werd.