Van ons allemaal sinds 1936

De Haarlemse geleerde Cornelis van Beresteyn (1517-1595) was bevriend met Maarten van Heemskerck. De kunstenaar trad in 1561 zelfs op als peetvader bij de doop van Beresteyns dochter Duyfje. Naast schepen en weesmeester was Beresteyn een gerespecteerd filosoof. De tekst op de marmeren cartouche en de bol met daarop de vier seizoenen, verwijzen naar zijn stoïcijnse levensovertuiging dat alles in beweging is en niets blijft zoals het is. Deze geleerde symbolen van vergankelijkheid, die gewoonlijk door een schedel of zandloper wordt gesymboliseerd, illustreren de eruditie van de filosoof.

Waarom gesteund

Er waren al meerdere schilderijen van Maarten van Heemskerck in de Nederlandse musea, schreef Rijksmuseum-directeur Frederik Schmidt Degener in 1936 aan zijn medebestuursleden van de Vereniging Rembrandt. Toch wilde hij erop wijzen dat 'het beste deel van zijn werk, namelijk de portretten, uiterst schaars in onze publieke verzamelingen vertegenwoordigd zijn.' Omdat dit portret 'een werk van den eersten rang' betreft, adviseerde Schmidt Degener het bestuur om Museum Boijmans te helpen bij de aankoop. Zo geschiedde.