Van ons allemaal sinds 2024

‘Die vrouwenkoppen van hier met de witte mutsen – het is moeielijk – maar het is zoo eeuwig mooi’, schreef Vincent van Gogh in januari 1885 vanuit het Brabantse Nuenen aan een vriend. Dit schilderij behoort tot een serie studiekoppen waaraan hij in de winter van 1884-'85 begon. In dat jaargetij was het eenvoudiger om boeren te laten poseren, merkte hij, omdat er geen werk was op het land. Vooral vrouwen bleken bereid om te poseren, en dan met name de bijna even oude Gordina de Groot (1855-1927). Zij is het enige model uit deze periode van wie de naam nu nog bekend is. Van Gogh schilderde Gordina diverse malen en liet haar ook terugkeren op De aardappeleters.

Waarom gesteund

Het Noordbrabants Museum vertelt over Vincent van Goghs tijd in Brabant, en bezat al een aantal werken uit deze periode, waaronder de Collse watermolen. Door de hoge kwaliteit van deze trefzeker geschilderde studiekop wordt de Van Gogh-collectie van het museum nu naar een nieuwe hoogte getild. Ook voor het Nederlands openbaar kunstbezit, waarin zich al twee andere studies van Gordina bevonden (in het Van Gogh Museum en het Kröller-Müller Museum) is de aanwinst van toegevoegde waarde, want het maken van meerdere versies van een voorstelling is een karakteristiek kenmerk van Van Goghs kunstenaarschap.

Met dank aan

Aangekocht in 2024 met steun van de Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar H.E.J. Mirandolle Fonds, haar Jheronimus Fonds en een bijzondere schenking van de Debman Stichting), het Museaal Aankoopfonds, het Mondriaan Fonds, Stichting Ambacht en Cultuur, de VriendenLoterij en de Vrienden van Het Noordbrabants Museum