Van ons allemaal sinds 1976

Deze kan – of eigenlijk is het een gildebeker – is gemaakt door de Utrechtse zilversmid Adam van Vianen ter nagedachtenis aan zijn broer Paulus die in het jaar ervoor in Praag was overleden. Van Vianen maakte deze kan in opdracht voor het Amsterdamse zilversmidsgilde. Om het daadwerkelijk een monument voor zijn vermaarde broer te laten zijn, nam Adam diens handelsmerk als uitgangspunt, het ornament dat Paulus had ontwikkeld. Het resultaat werd het beroemdste voorbeeld van de zogenaamde kwabstijl, een fantasievolle combinatie van vloeiende, aan de natuur ontleende motieven.

Als je de verzameling van het Rijksmuseum in een top tien zou moeten samenvatten, zou de Vianen-kan daar zeker bij zitten.
Dirk Jan Biemond, conservator edele metalen Rijksmuseum Amsterdam

Waarom gesteund

Deze kan genoot in de 17de eeuw een enorme reputatie: het pronkstuk is vele malen weergegeven door Amsterdamse schilders en werd nog in 1675 door kunstenaar-auteur Joachim von Sandrart geprezen als 'ein wunder-seltsames Stuck'. Het beroemde stuk zilver verdween na de opheffing van het Amsterdamse zilvergilde in 1821 geruisloos naar het buitenland en dook pas halverwege de 20ste eeuw weer op. Toen het in 1976 weer ter veiling kwam, zette het Rijksmuseum alles op alles. Het kreeg daarbij hulp van de Vereniging Rembrandt die beloofde een derde deel van de aankoopprijs voor haar rekening te nemen, tot een maximum van 250.000 gulden. Uiteindelijk kon het Rijksmuseum de kan bemachtigen voor het recordbedrag van 812.000 gulden (700.000 gulden inclusief opgeld).