Van ons allemaal sinds 2022

Caspar van Wittel verhuisde in 1672 naar Hoorn, in het voetspoor van zijn leermeester Matthias Withoos. Van Wittel keerde na een jaar terug naar Amersfoort, vanwaar hij in 1674 naar Italië emigreerde. Daar maakte hij als Gaspare Vanvitelli furore met zijn waarheidsgetrouwe Italiaanse stadsgezichten, zogeheten vedute. Dit gezicht op Hoorn ontstond in 1712, samen met een tegenhanger: Gezicht op Amersfoort, vermoedelijk als persoonlijke herinneringen aan zijn Nederlandse thuissteden. Het werk toont de oostkant van de stad Hoorn, maar de hoofdrol is weggelegd voor twee molens. De tekst op de vissersboot, links vooraan, is niet de naam van dat vaartuig, maar die van de schilder.

'Geweldig dat wij nu een uniek werk van deze grootmeester van het stadsgezicht aan de collectie hebben kunnen toevoegen.'
Ad Geerdink, directeur Westfries Museum

Waarom gesteund

Caspar van Wittel was eeuwenlang vooral beroemd in het buitenland. Met name in Italië, waar de schilder carrière maakte, en in Groot-Brittannië, omdat zijn kunst daar bijzonder geliefd was. De Nederlandse musea bezaten slechts enkele tekeningen. Dat veranderde in 2017, toen Museum Flehite Gezicht op Amersfoort verwierf. Het Hoornse stadsgezicht stond hoog op het verlanglijstje van het Westfries Museum, omdat Van Wittel in Hoorn heeft gewoond en gewerkt, maar ook vanwege de zeldzaamheid van dit soort stadsgezichten. Dankzij deze aankoop zijn de twee 'Hollandse' gouaches uit 1712, waarschijnlijk bedoeld als set, nu allebei ondergebracht in de Collectie Nederland.

Met dank aan

Aangekocht met steun van de Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar Dorodarte Kunstfonds, haar VriendenLoterij Aankoopfonds en een schenking van The School of Life Amsterdam), het Le Cocq D’Armandville-Plancken Fonds, de Stichting Vrienden van het Westfries Museum en de Kerkmeijer De Regt Stichting